таҳ

I

[ته]

ниг. таг, таҳт; аз таҳти дил аз сидқи дил; то таҳ то охир, то қатраи охирин; дил таҳ кашидан дил аз хонааш баромадан; тарсидан; таҳ ғӯтидан ба таги об рафтан

II

[ته]

:таҳ ба таҳ қабат ба қабат; таҳ кардан пӯшок, кӯрпа ва либосро ҳамвор қат карда мондан; таҳ карда мондан а) қат карда (печонда) ба як сӯ гирифта мондан; б) кореро қатъ кардан; таҳ шудан қабат ба қабат болои ҳам хобидани чизе; мижа таҳ кардан андаке хобидан